Verpleegkundigen en verzorgenden in de wijk zijn vaak de eerste die eenzaamheid opmerken bij ouderen. V&VN heeft begin juli 2021 een nieuwe richtlijn Eenzaamheid onder Ouderen uitgebracht. Hierin staan aanbevelingen over wat u wel en beter niet kunt doen om eenzaamheid vast te stellen, te screenen en om hulp bij eenzaamheid te bespreken.

Drie belangrijke vragen
De volgende drie vragen staan centraal in de richtlijn:
– Hoe stelt u eenzaamheid bij ouderen betrouwbaar en valide vast?
– Heeft screenen op eenzaamheid zin?
– Welke interventies helpen ouderen daadwerkelijk zich minder eenzaam te voelen?

Zoals eerder aangegeven bevat de richtlijn diverse aanbevelingen. Wat doet u als er een taboe rust op het onderwerp eenzaamheid en de persoon in kwestie het moeilijk vindt om erover te praten. Naast de aanbevelingen wordt er ook advies gegeven over welk instrument u het beste kunt gebruiken als u wilt weten hoe ernstig de eenzaamheid is.

Praktische handvatten
Het begrip eenzaamheid is lastig om te hanteren. Bij de nieuwe richtlijn eenzaamheid is ook een praktische gesprekshandleiding toegevoegd. Hierin staat beschreven hoe en wanneer u het gesprek aangaat. In de handleiding worden de volgende drie stappen beschreven die u kunt volgen:
– Herkennen van eenzaamheid. Op welke signalen moet u letten? En welke vormen van eenzaamheid zijn er?
– In gesprek gaan. Hoe vermijdt u confronterende vragen in het gesprek? Gebruik hiervoor de voorbeeldvragen.
– Praten over ondersteuning. Welke vormen van ondersteuning passen bij de persoon in kwestie? En wat kunt u bijvoorbeeld voor iemand betekenen als hij of zij geen makkelijke prater is?

De richtlijn Eenzaamheid onder ouderen is voor wijkverpleegkundigen en ziekenverzorgenden bij zorg aan oudere mensen met eenzaamheidsproblematiek.

U kunt hier de richtlijn Eenzaamheid onder ouderen downloaden en hier vindt u de gesprekshandleiding Eenzaamheid onder ouderen.

Bron: Zorg voor Beter